عصر سهشنبههای بخارا به مناسبت انتشار دانشنامه شیکاگویی
عصر سهشنبههای بخارا
پنجاه و پنجمین عصر سهشنبههای بخارا، به مناسبت انتشار مجموعهی دوجلدی «دانشنامه مکتب شیکاگو» توسط نشر نگارستان اندیشه، به رونمایی و بررسی این کتاب اختصاص یافته است.
در این نشست عبدالحسین نیکگهر، سیدرضا معینی، سعید معیدفر، سیدحسن موسوی چلک، علی دهباشی و حسین ابوالحسن تنهائی سخنرانی خواهند کرد.
در پشت جلد این کتاب، معرفی مختصری از محتوای دانشنامه شیکاگویی همراه با معرفی اهتمامگر این دانشنامه آمده است که در اینجا میخوانید:
دانشنامه مکتب شیکاگو (پارادایم شیکاگویی) میکوشد تا نماهایی از پیدایش نحله فکری بنیانگذاران مکتب شیکاگو که چارچوب نظری آنان از همفراخوانی پرگمتیسم و همکنشگرایی نمادی ساخته شده است را در چهارگونه به مخاطیان عرضه کند. نسل اول، نسل دوم، گونه سوم و گونه شیکاگوی ایرانی شامل اندیشههای چارلز پیرس، ویلیامز جیمز، جان دیویی، جرج هربرت مید. جِین آدمس، هربرت بلومر، آنسلم استراوس، تماتسو شیبوتانی، هوراد بکر، اروینگ گافمن، آرلی هکشایلد و ح.ا. تنهایی. همچنین اشارههایی به جیمز تَف، جیمز انجل، و.آی. توماس، رابرت پارک، چارلز هرتُن کولی، فلوریان زنانیکی، جیمز مارک بالدوین، رابرت ردفیلد و لوییس ورث و از نسل دوم به بعد: نورمن دنزین، پیتر هال، کندیس وست، دان زیمرمن، سَندرستُرم، کلیمن، مایکل شوآلب. این دانشنامه در ۱ مدخل و ۷ بخش تنظیم شده است. مدخل شامل فهرستها، یادادشت اهتمامگر و پیشگفتار لوئیس هاروئیتز، بخش یکم: بنیانهای نظری و روششناختی مکتب شیکاگویی، بخش دوم: برخی نظریهپردازان نسلهای اول تا دوم و گونهی سوم: همکنشگرایی انتقادی. بخش سوم: نوشتارهایی از نظریهپردازان شیکاگویی در نسل اول و دوم. بخش چهارم: کاربستهای نظریههای شیکاگویی در مسائل اجتماعی. بخش پنجم: دستگاه نظری نفسیری پرگستیستی ایرانی یا شیکاگوی ایرانی، «نسل سوم». بخش ششم: بررسی و نقد برخی شیکاگوییها و بخش هفتم: پیوستارها.
دکتر حسین ابوالحسن تنهایی در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در اصفهان دیده به جهان گشود. در سال ۱۳۵۳ لیسانس روانشناسی و فلسفه را از دانشگاه اصفهان، در سال ۱۹۷۸ میلادی فوقلیسانس و سپس دکترای جامعهشناسی و انسانشناسی را در سال ۱۹۸۱ از دانشگاه بینالمللی ایالات متحده آمریکا زیر نظر پرفسور برجسته هربرت بلومر بنیانگذار دبستان همکنشگرایی نمادی دریافت نمود. هربرت بلومر وی را دوست چون گنج و دُرّ خود میدانست که در مبحث نظریههای جامعهشناسی میتواند اثرگذار باشد. او از نادرترین جامعهشناسان بومی است که این علم را به شیوه فرود-به-زمین مطالعه کرده است.
عصر سهشنبههای بخارا
پنجاه و پنجمین عصر سهشنبههای بخارا، به مناسبت انتشار مجموعهی دوجلدی «دانشنامه مکتب شیکاگو» توسط نشر نگارستان اندیشه، به رونمایی و بررسی این کتاب اختصاص یافته است.
در این نشست عبدالحسین نیکگهر، سیدرضا معینی، سعید معیدفر، سیدحسن موسوی چلک، علی دهباشی و حسین ابوالحسن تنهائی سخنرانی خواهند کرد.
زمان: سهشنبه، ۲۷ آبانماه ۱۴۰۴، از ساعت ۵ عصر
مکان: میدانبهارستان، خیابان دانشسرا، خیابان شریعتمدار رفیع، موزه نگارستان، تالار دکتر روحالامینی
در پشت جلد این کتاب، معرفی مختصری از محتوای دانشنامه شیکاگویی همراه با معرفی اهتمامگر این دانشنامه آمده است که در اینجا میخوانید:
دانشنامه مکتب شیکاگو (پارادایم شیکاگویی) میکوشد تا نماهایی از پیدایش نحله فکری بنیانگذاران مکتب شیکاگو که چارچوب نظری آنان از همفراخوانی پرگمتیسم و همکنشگرایی نمادی ساخته شده است را در چهارگونه به مخاطیان عرضه کند. نسل اول، نسل دوم، گونه سوم و گونه شیکاگوی ایرانی شامل اندیشههای چارلز پیرس، ویلیامز جیمز، جان دیویی، جرج هربرت مید. جِین آدمس، هربرت بلومر، آنسلم استراوس، تماتسو شیبوتانی، هوراد بکر، اروینگ گافمن، آرلی هکشایلد و ح.ا. تنهایی. همچنین اشارههایی به جیمز تَف، جیمز انجل، و.آی. توماس، رابرت پارک، چارلز هرتُن کولی، فلوریان زنانیکی، جیمز مارک بالدوین، رابرت ردفیلد و لوییس ورث و از نسل دوم به بعد: نورمن دنزین، پیتر هال، کندیس وست، دان زیمرمن، سَندرستُرم، کلیمن، مایکل شوآلب. این دانشنامه در ۱ مدخل و ۷ بخش تنظیم شده است. مدخل شامل فهرستها، یادادشت اهتمامگر و پیشگفتار لوئیس هاروئیتز، بخش یکم: بنیانهای نظری و روششناختی مکتب شیکاگویی، بخش دوم: برخی نظریهپردازان نسلهای اول تا دوم و گونهی سوم: همکنشگرایی انتقادی. بخش سوم: نوشتارهایی از نظریهپردازان شیکاگویی در نسل اول و دوم. بخش چهارم: کاربستهای نظریههای شیکاگویی در مسائل اجتماعی. بخش پنجم: دستگاه نظری نفسیری پرگستیستی ایرانی یا شیکاگوی ایرانی، «نسل سوم». بخش ششم: بررسی و نقد برخی شیکاگوییها و بخش هفتم: پیوستارها.
دکتر حسین ابوالحسن تنهایی در سال ۱۳۳۰ خورشیدی در اصفهان دیده به جهان گشود. در سال ۱۳۵۳ لیسانس روانشناسی و فلسفه را از دانشگاه اصفهان، در سال ۱۹۷۸ میلادی فوقلیسانس و سپس دکترای جامعهشناسی و انسانشناسی را در سال ۱۹۸۱ از دانشگاه بینالمللی ایالات متحده آمریکا زیر نظر پرفسور برجسته هربرت بلومر بنیانگذار دبستان همکنشگرایی نمادی دریافت نمود. هربرت بلومر وی را دوست چون گنج و دُرّ خود میدانست که در مبحث نظریههای جامعهشناسی میتواند اثرگذار باشد. او از نادرترین جامعهشناسان بومی است که این علم را به شیوه فرود-به-زمین مطالعه کرده است.
Encyclopedia of Chicago School
Compilation and Edition by
H.A. Tanhaei
#عبدالحسین_نیکگهر
#علی_دهباشی
#سعید_معیدفر
#رضا_معینی
#حسن_موسوی_چلک
#حسین_ابوالحسن_تنهایی
#جامعهشناسی_تفسیری_پرگمتیستی_ایرانی
#جامعهشناسی_شیکاگویی
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران
#انجمن_مددکاران_اجتماعی_ایران
#نگارستان_اندیشه
#سهشنبههای_بخارا
#انجمن_انسانشناسی_ایران
#انجمن_مددکاران_اجتماعی_ایران