متن پشت جلد

در جوامع همه­ گرایانه­ برنامه ­ایِ اتحادیه ­ای: برنامه­ ریزی از پایین به­بالا و در صورت­ بندیِ انجمن‌ها‌ی نامتمركز است­ که درآن مردم با نظارت لازم اهداف اجتماعی/اقتصادی خود را دنبال و با انجمن‌ها‌ی بالاتر هماهنگ می‌شوند؛ مانند هماهنگی میان انجمن‌ها‌ی محلی با انجمن‌ها‌ی شهری، ایالتی، و كشوری. مالکیت به­صورت اتحادیه­ ای است. راه‌های تولیدی به شوراهای نامتمرکز متعلق است. آرای گونه‌گون شوراهای اتحادیه­ ای و سندیکایی، نشانه‌ای از دیالکتیک پرودنی و شبیه به نوعی ازجامعه‌ی آنارشیستیِ کمونیستی، یا جامعه‌ای اتحادیه­ ای/فدرالی است. سلسله مراتب قدرت در تمام شوراها ساختاری و بنابر دیالکتیک منتسکیویی/پرودنی/گورویچی/آرونی، قدرت هر شورا بازدارنده‌ی قدرت دیگر شوراها وموجب تعادل درساختار قدرت می‌شود، تعادلی به­ نفع همه، و نه یك یا چند جناح قدرتمند.

بالندیه: (ازنظر گورویچ) مثبت بودنِ جامعه‌شناسی از پوزیتیویسم برنمی­خیزد، یعنی سیستمی‌ ازپیش آماده، همانند دیگرسیستم­ها. این گام نیازمند تسلیم مطلق به­ تجربه است، آن‌چه دیالکتیک را به­ تجربه بسیار نزدیک می‌کند، این است که چارچوب ارجاع خود را پیوسته می‌شکند. تجربه­ گراییِ تند، نیازمند وفاداری به­تجربه، با هر قیمتِ ممکن است: یعنی ورود در فهم جهانیِ واقعیت اجتماعی. این ویژگیِ روش‌شناختی، همان کاربرد منطقی فکر پدیده‌ی اجتماعی تام TSP است. جامعه­ شناسان، به­ جای پراکندگی و تجریدسازی، باید برای بازسازیِ کُل بکوشند: یعنی مردود دانستن قطعی تجربه­ گرایی جزئی، و نیز پدیدآوردن خلاقیت­ و ضرور کردن تفسیری پویا و خلّاق. هردویِ تجربه‌ و دیالکتیک به آدمی چسبیده‌اند، به­ هرچیزی­ که نشانگر کنش آدمی‌است.  

باسرمن: انتقاد گورویچ از مرتن به نقطه­ای می­رسد که او تجریدسازی کارکردگرایان را کارکرد واقعی یک مای مشخص می­بیند. به دیگر سخن، آن­ها با هم مرتبط هستند. به ­این معنا کارکرد از نظر گورویچ با مفهوم نقش در معنای جمعیِ آن در جرج هربرت مید و پیروانش معنایی موازی دارند. وایتهد و مید، از پیش­پردازان گورویچ بودند. کمتر می­توان به ­این نکته شک نمود که گورویچ تحت تاثیر مید بود، کسی که گورویچ وی را ستایش می­کرد.

نشر اندیشه احسان، تلفن دفتر فروش 66466002-021